şiir

Acınası çaresizliğim

Yazmak için deneyimliyorum hayatı

Doğurmuşlar atmışlar gibi

Tanıyamıyorum benliğimi

Yoğurmuşlar gereksiz

Oluşturamıyorum kendimi

Bitiriyorum kelimeleri

Bulamıyorum seçeceklerimi

Okuyunca sevin beni

Tek ihtiyacım amacım olsun

Bir şiir bir roman yazayım ölmeden

Sonra zaten hayat kısa

Zaten uzun sürmez

Doyabiliriz biz insanlar

Arkadaşım var içeriz

Derinlere ineriz

Kafiyesiz

Keyifsiz

Biliriz bitirdiğimizi dünyayı

Överiz eski hayatı

Yaşarız yine ertesi gün

Yaş alırız nefretle

Tanırız insanın ciğerini

Kendimizden

Halimizden

Bizden

Bedenen

Başkası ölsün

İçimizden çıkarırız cümleleri

İçeriz dünyayı kurtarırken

İnsana duyduğumuz nefret

Mutlu eder yalnızlığımı

Arkadaşım

Ağzımıza sağlık.